Την Πέμπτη γίναμε μάρτυρες μίας ακόμα γυναικοκτονίας, αυτή τη φορά στο Μενίδι με θύμα μία 40χρονη συμπολίτισσά μας, που δολοφονήθηκε άγρια από τον εν διαστάσει σύζυγό της, με βαρύ ιστορικό ενδοοικογενειακής βίας. Για ακόμα μία φορά, μόλις ένα μήνα μετά τη δολοφονία της 28χρονης Κυριακής στους Αγ. Αναργύρους, μας γεμίζει οργή ότι ενώ το θύμα "τα έκανε όλα σωστά" και είχε απευθυνθεί στις αρμόδιες αρχές, έμεινε απροστάτευτο μπροστά στη δολοφονική μανία του δράστη.
Για ακόμη μία φορά γίνεται φανερή η ανεπάρκεια της κρατικής πολιτικής για την προστασία των γυναικών από την πολύμορφη βία εναντίον τους, η αντιμετώπιση της υλοποίησης των απαραίτητων μέτρων ως "κόστος", η μετάθεση της ευθύνης στα ίδια τα θύματα.
Είναι το ίδιο κράτος που με την πολιτική του χτυπά τα εργασιακά, ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα των γυναικών των εργατικών-λαϊκών οικογενειών, που έχει αποδείξει πολλές φορές πως αδιαφορεί για τις ζωές μας. Η πολιτική του προάγει τη βία και τη "ναρκωκουλτούρα", τον άκρατο ανταγωνισμό και τον ατομικισμό, τις αναχρονιστικές αντιλήψεις για την κοινωνική θέση των γυναικών, παράγοντας τους επόμενους δράστες-τέρατα, ακριβώς γιατί υπηρετεί ένα σύστημα που στο βωμό της κερδοφορίας των λίγων εντείνει την εκμετάλλευση των πολλών, διατηρεί και αναπαράγει τη γυναικεία ανισοτιμία.
Απαντάμε: Δεν πάει άλλο! Ως εδώ!
Συμμετέχουμε στην κινητοποίηση του Συλλόγου Γυναικών Μενιδίου και άλλων φορέων της πόλης μας, το Σάββατο 18 Μαΐου και ώρα 19.00 στο σημείο της δολοφονίας της 40χρονης (Πάρνηθος και Αριστοτέλους, Μενίδι).
Ακολουθεί το κάλεσμα του Συλλόγου Γυναικών Μενιδίου:
Καταγγελία για τη δολοφονία της 40χρονης γυναίκας στο Μενίδι
Πέμπτη, 16 Μάη 2024
Ο Σύλλογος Γυναικών Μενιδίου εκφράζουμε συλληπητήρια στην οικογένεια της 40χρονης γυναίκας που δολοφονήθηκε σήμερα στο Μενίδι από τον εν διαστάσει σύζυγό της. Είμαστε συγκλονισμένες και αγανακτισμένες καθώς ακόμη μία γυναίκα αντί να βρει κοινωνική στήριξη και προστασία, βρέθηκε αβοήθητη και δολοφονημένη.
Η γυναίκα είχε καταγγείλει τρεις φορές τον κακοποιητή της στο αστυνομικό τμήμα υποβάλλοντας και μήνυση. Αποδεικνύεται ότι οι απαραίτητες νομικές ενέργειες εκ μέρους των θυμάτων δεν είναι αρκετές από μόνες τους για να προστατεύσουν τις γυναίκες-θύματα και να σταματήσουν το δολοφονικό χέρι του δράστη.
Η ενδοοικογενειακή βία είναι αυτεπάγγελτα διωκόμενο αδίκημα και δεν είναι αναγκαία η υποβολή μήνυσης από το θύμα. Εντούτοις δεν λειτουργεί η αυτεπάγγελτη διαδικασία. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το θύμα εγκλωβίστηκε σε χρονοβόρες νομικές διαδικασίες, μένοντας την ίδια ώρα εκτεθειμένο στη βία του δράστη, που έφτασε μέχρι τη δολοφονία της, μόλις μια μέρα πριν την έναρξη της εκδίκασης της υπόθεσης στο δικαστήριο.
Η δολοφονία της 40χρονης στο Μενίδι έρχεται να προστεθεί στο μακρύ κατάλογο των δολοφονημένων γυναικών, λίγο καιρό μετά από τη δολοφονία της 28χρονης Κυριακής έξω από το ΑΤ Αγ. Αναργύρων. Δεν μπορούμε λοιπόν να μιλάμε για μεμονωμένα περιστατικά που οφείλονται απλώς στην προβληματική προσωπικότητα του κάθε δράστη. Αντιμετωπίζουμε ένα πρόβλημα που η ρίζα του φτάνει πιο βαθιά, στην ανισότιμη θέση της γυναίκας στη σημερινή εκμεταλλευτική κοινωνία.
Δεν συμβιβαζόμαστε με τις τεράστιες ελλείψεις στις δημόσιες και δωρεάν δομές και υπηρεσίες στήριξης κακοποιημένων γυναικών και των παιδιών, που αφήνουν τις γυναίκες εκτεθειμένες και απροστάτευτες, δεν συμβιβαζόμαστε με τις αποδεκατισμένες δομές Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και τις ανύπαρκτες δομές Ψυχικής Υγείας. Δεν συμβιβαζόμαστε στο Μενίδι των 140.000 κατοίκων με την ΠΑΝΤΕΛΗ ΕΛΛΕΙΨΗ ΔΟΜΩΝ ΕΠΕΙΓΟΥΣΑΣ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΜΕΝΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ και το αποδεκατισμένο κέντρο υγείας.
Λέμε ότι δεν πάει άλλο με την κρατική βία και την αστυνομική αυθαιρεσία που ενώ από τη μία πλευρά αφήνει τις γυναίκες απροστάτευτες απέναντι στους δράστες-τέρατα, από την άλλη πλευρά κινητοποιεί ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις για να βγάλει σε πλειστηριασμούς τα σπίτια των λαϊκών οικογενειών, για να καταστείλει εργατικές-λαϊκές κινητοποιήσεις.
Στην πραγματικότητα είναι υποκρισία να μας λένε "πάτα το πάνικ μπάτον" αντί να λάβουν άμεσα και ουσιαστικά μέτρα ολόπλευρης κοινωνικής προστασίας και στήριξης των γυναικών. Όσο τα μέτρα προστασίας αντιμετωπίζονται ως κόστος και αποκλειστικά ατομική ευθύνη κάθε γυναίκας στο πλαίσιο των πολιτικών που υπηρετούν διαχρονικά όλες οι Κυβερνήσεις και η ΕΕ, τόσο θα μετράμε αποτρόπαια εγκλήματα.
Διεκδικούμε όλα όσα είναι αναγκαία για την προστασία των γυναικών από τα φρικιαστικά περιστατικά βίας: τη δημιουργία νέων συμβουλευτικών κέντρων, όπως και ξενώνων, την εξασφάλιση γενναίας κρατικής χρηματοδότησης για την απρόσκοπτη λειτουργία όλου του δικτύου δομών για την πρόληψη και την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών, μαζικές προσλήψεις και μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων εργαζομένων, ώστε να στελεχωθούν οι δομές με το αναγκαίο προσωπικό όλων των ειδικοτήτων.
Δεν πάει άλλο! Ως εδώ!
Απέναντι σ' αυτήν την βαρβαρότητα δεν έχουμε άλλη επιλογή. Μόνο μέσα στον συλλογικό μας αγώνα χτίζουμε ασπίδα προστασίας για κάθε γυναίκα απένταντια στα αποκρουστικά και πολλά πρόσωπα της βίας.
Καλούμε όλους τους φορείς της πόλης μας στο σημείο της δολοφονίας (Πάρνηθος και Αριστοτέλους) το Σάββατο 18 Μάη στις 19.00.
