Οι
πολιτικές υποβάθμισης της προστασίας,
περίθαλψης, θεραπείας και κοινωνικής
επανένταξης των τοξικοεξαρτημένων, από
όλες τις κυβερνήσεις μέχρι σήμερα,
καθιστούν τους εξαρτημένους και τους
θεραπευόμενους ακόμα πιο έκθετους στις
συνέπειες του κορονοϊού. Όπως αναφέρουν
θεραπευτικά προγράμματα στη χώρα μας
αλλά και διεθνείς αλλά και διεθνείς
δημοσιεύσεις, η πλειοψηφία των εξαρτημένων
είναι πολύ πιο ευάλωτοι στα συμπτώματα
του κορονοϊού.
Καταρχάς,
πολλοί χρόνιοι χρήστες, είτε έχουν
απεξαρτηθεί, είτε βρίσκονται στην
απεξάρτηση, είτε είναι ακόμα εξαρτημένοι,
έχουν παρουσιάσει μόνιμες βλάβες σε
ευαίσθητα σωματικά όργανα όπως το συκώτι
και τα νεφρά με αποτέλεσμα να λαμβάνουν
μόνιμες θεραπείες πολλές εκ των οποίων
είναι ανοσοκατασταλτικές.
Οι
εν ενεργεία χρήστες, ιδιαίτερα κάνναβης,
οπιοειδών και μεθαμφεταμινών, όπως
είναι το sisa κινδυνεύουν να περιέλθουν
σε καταστάσεις απειλητικές για την ίδια
τους τη ζωή καθώς αυτές οι κατηγορίες
ναρκωτικών (που είναι από τις πιο συχνές
μεταξύ των εξαρτημένων) επιβαρύνουν το
αναπνευστικό σύστημα, το οποίο επηρεάζει
και ο κορονοϊός.
Ταυτόχρονα,
είναι πιο ευάλωτοι στη μετάδοση καθώς
η συνεχής αναζήτηση της ουσίας τους
οδηγεί στο δρόμο, χωρίς στέγη, χωρίς
έγνοια και δυνατότητα για τήρηση των
βασικών μέτρων υγιεινής και περιορισμού
της μετάδοσης του ιού, ενώ, εξαιτίας και
του κοινωνικού στιγματισμού δεν έχουν
άμεση πρόσβαση στις μονάδες παροχής
υγείας.
Επιπλέον,
οι καταστάσεις καραντίνας μπορούν να
εντείνουν τα αισθήματα μοναξιάς,
κοινωνικής απομόνωσης κι εγκλωβισμού
και να πυροδοτήσουν τις ψυχολογικές
αιτίες που οδήγησαν τους νέους στη χρήση
και την εξάρτηση από τα ναρκωτικά.
Δυστυχώς, η καραντίνα μπορεί να
λειτουργήσει ως ανάχωμα στο βασικό
στόχο της θεραπείας απεξάρτησης που
είναι η κοινωνικοποίηση, η κοινωνική
ένταξη, η καταπολέμηση της απομόνωσης.
Συνεπώς, είναι υπαρκτός ο κίνδυνος
υποτροπής των ανθρώπων που δίνουν τη
δική τους μάχη για απεξάρτηση και
κοινωνική επανένταξη.
Φυσικά,
η φροντίδα των ανθρώπων αυτών μέσα σε
μια τέτοια κατάσταση δυσχεραίνεται από
όλες τις αποφάσεις που πάρθηκαν τα
τελευταία χρόνια από τις εκάστοτε
κυβερνήσεις. Αποφάσεις, όπως το κλείσιμο
των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας, το
κλείσιμο των κέντρων διανυκτέρευσης
των εξαρτημένων όπου οι εξαρτημένοι
μπορούσαν να λαμβάνουν κάποιου είδους
πρωταρχικής φροντίδας, η ανυπαρξία
συντονισμού των θεραπευτικών δομών
απεξάρτησης με το δημόσιο σύστημα
υγείας, η συνολικότερη πολιτική διάλυσης
της πρόληψης και των κινήτρων για
θεραπεία, αλλά και η αθώωση ουσιών, όπως
η κάνναβη, (που αποδεικνύεται τελικά
ότι είναι το πρόβλημα και όχι η λύση),
σήμερα αποκαλύπτουν τα αποτελέσματά
τους με δραματικό τρόπο. Φυσικά, είναι
απαράδεκτα τα -αθωωτικά για τις μέχρι
τώρα πολιτικές- επιχειρήματα περί
ατομικής ευθύνης. Είναι απαράδεκτο
μια
κυβέρνηση να ζητάει και τα ρέστα από
τους ανθρώπους από τους οποίους, με τις
πολιτικές της, αφαίρεσε συνεχώς ατομικά
και συλλογικά δικαιώματα είτε στην
αξιοπρεπή ζωή είτε στην απεξάρτηση και
κοινωνική επανένταξη.
Το
ΕΣΥΝ με γνώμονα την προστασία των
εξαρτημένων, των πρώην εξαρτημένων και
των ανθρώπων που βρίσκονται στην
απεξάρτηση απαιτεί:
• Να
ξανανοίξουν και να διευρυνθούν τα κέντρα
διανυκτέρευσης και να διαμορφωθούν με
τέτοιο τρόπο που θα αποτρέπει το
συνωστισμό (π.χ. μονές κλίνες κτλ). Να
στελεχωθούν με το απαραίτητο προσωπικό
αλλά και με τον απαραίτητο ιατρικό,
φαρμακευτικό και τεχνικό εξοπλισμό για
την προστασία του προσωπικού και των
εξαρτημένων.
• Πλήρης
και υποχρεωτική πρόσβαση των εξαρτημένων
στις μονάδες υγείας. Δημιουργία κινητών
μονάδων υγείας με εξειδικευμένο προσωπικό
και προστασία του με όλα τα απαραίτητα
μέτρα για την προστασία από τον ιό
(ολόσωμες στολές, υλικά αποστείρωσης,
προστατευτικά τζάμια σε οχήματα κτλ).
• Δημιουργία
κινητών μονάδων παράδοσης, ελέγχου κι
επίβλεψης της λήψης των υποκαταστάτων
από τους εξαρτημένους που βρίσκονται
σε προγράμματα υποκατάστασης. Στελέχωσή
τους με το απαραίτητο προσωπικό κι
εξοπλισμό, αντίστοιχο με τις κινητές
μονάδες υγείας.
• Άμεση
οικονομική ενίσχυση των προγραμμάτων
απεξάρτησης και υποκατάστασης για την
κάλυψη των αναγκών σε μέσα προστασίας,
• Μέτρα
προστασίας των ανθρώπων που βρίσκονται
σε ανοιχτά προγράμματα στεγνής θεραπείας
και απεξάρτησης που έχουν διακοπεί
προσωρινά λόγω του κορονοϊού.
◦ Δωρεάν
παροχή από το κράτος όλων των προβλεπόμενων
ειδών απολύμανσης και φύλαξης.
◦ Δωρεάν
παροχή όλου του απαραίτητου ηλεκτρονικού
εξοπλισμού όπου υπάρχει ανάγκη, για να
επιτυγχάνεται
η όσο το δυνατόν πιο ζωντανή επικοινωνία
μεταξύ των θεραπευόμενων, των οικογενειών
και των θεραπευτών με στόχο τη διαχείριση
έκτακτων αναγκών και την όσο το δυνατόν
καλύτερη πρόληψη της υποτροπής.
◦ Άμεσες
προσλήψεις σε όλα τα θεραπευτικά
προγράμματα και δημιουργία μονάδων
επίσκεψης στο σπίτι με όλα τα απαραίτητα
μέτρα προστασίας εργαζομένων, θεραπευόμενων
και οικογενειών.
◦ Πλήρης
στελέχωση του τηλεφωνικού κέντρου των
θεραπευτικών προγραμμάτων με νέες
προσλήψεις με σκοπό τον τακτικό έλεγχο
της πορείας των θεραπευόμενων κατά τη
διάρκεια των μέτρων απαγόρευσης και τη
συχνή επικοινωνία με αυτούς και τις
οικογένειές τους.
◦ Άμεση
κάλυψη από το κράτος των οικονομικών
υποχρεώσεων των θεραπευόμενων σε όσον
αφορά στα ενοίκια, τους λογαριασμούς
κτλ για 4 μήνες (παραπάνω αν τα μέτρα
επεκταθούν)
◦ Καταγραφή
όλων των δυσκολιών και των δυνατοτήτων
με σκοπό την αξιοποίηση των στοιχείων
για την εκπόνηση ενός εθνικού σχεδίου
συνέχισης της λειτουργίας των διαφόρων
μονάδων απεξάρτησης σε πιθανές μελλοντικές
αντίστοιχες συνθήκες.
Η
Γραμματεία του ΕΣΥΝ
